Bijgewerkt: 14 maart 2025
Wil je puber de andere ouder niet meer zien, dan moet de aard van je (re)acties in overeenstemming te zijn met de grondslagen van de onwil bij je kind.

Hoewel de wet in artikel 1:377a lid 3 onderdeel c BW stelt dat er geen omgang kan worden vastgesteld als een kind van 12 jaar of ouder hiertegen ernstige bezwaren heeft, is dit in de basis geen juridische kwestie. 

Artikel 1:377a lid 3 BW:
De rechter ontzegt het recht op omgang slechts, indien:
a. omgang ernstig nadeel zou opleveren voor de geestelijke of lichamelijke ontwikkeling van het kind, of
b. de ouder of degene die in een nauwe persoonlijke betrekking staat tot het kind kennelijk ongeschikt of kennelijk niet in staat moet worden geacht tot omgang, of
c. het kind dat twaalf jaren of ouder is, bij zijn verhoor van ernstige bezwaren tegen omgang met zijn ouder of met degene met wie hij in een nauwe persoonlijke betrekking staat heeft doen blijken, of
d. omgang anderszins in strijd is met zwaarwegende belangen van het kind.

Rechters volgen zeker niet altijd ‘de (ogenschijnlijke) mening van het kind’. We zien daarnaast een ontwikkeling in de rechtspraak dat als het kind zich in een loyaliteitsconflict bevindt er minder gewicht wordt toegekend aan zijn/haar mening.

Van belang is dat inzichtelijk wordt waarin de weerstand wortelt en dat deze oorzaak inhoudelijk wordt geadresseerd. In principe is het nooit te laat en mag je dit ook niet aannemen. Een goede band met beide ouders is namelijk fundamenteel voor een optimale ontwikkeling van het kind. Beide ouders zijn verplicht om hiervoor zorg te dragen. Het is het recht van het kind.

Kom je er samen niet uit, zoek dan bijvoorbeeld contact met een systeemtherapeut om advies in te winnen en stappen te zetten om jullie kind beter te begrijpen en om beter om te gaan met eventuele belemmeringen die jullie kind voelt/uit. Stel de andere ouder nooit voor een voldongen feit en stop ook de communicatie niet. Dit kan in een later stadium tegen je werken, mocht het tot een rechtszaak leiden.

Als de andere ouder een rechtszaak start, dan zal hij/zij mogelijk stellen dat er sprake is van niet-nakoming van de zorg-/omgangsregeling, oudervervreemding of ouderverstoting.

In onze special over oudervervreemding en ouderverstoting hebben we ook diverse rechterlijke uitspraken samengevat. Deze helpen je om een beeld te vormen hoe rechters handelen als het kind geen contact meer wil met een ouder.

Als welwillende hoofdverblijfouder is het belangrijk om aannemelijk te kunnen maken dat je er alles aan hebt gedaan. Bijvoorbeeld dat je meer hebt gedaan dan je kind slechts te vragen of deze naar de andere ouder wil. Is er tijdelijk geen contact, dan betekent niet dat je daarin kunt berusten.

Wat bijvoorbeeld van je wordt verwacht, is dat je:

  • Contactmomenten met de andere ouder hebt voorgesteld, de andere ouder daarbij hebt betrokken, ze mede hebt georganiseerd en je kind ook daar naartoe hebt gebracht.
  • De andere ouder aangehaakt houdt aan het leven van je kind. Daarnaast moet je op ouderniveau gewoon doorgaan met overleg over de situatie en belangrijke beslissingen, ook al heb je eenhoofdig gezag. Dit volgt namelijk uit je informatie– en consultatieplicht.
💬
Je bent niet alleen. Jaarlijks vinden meer dan 120.000 mensen antwoorden in onze kennisbank. Voor hulp of advies: neem gerust contact met ons op.

Lees ook dit

Meer vraag en antwoord

Meer kennisbank

Contact ons voor hulp

We begrijpen voor welke opgave je staat, zowel juridisch als persoonlijk. Vijf dagen per week helpen we ouders zoals jij. Is procederen onvermijdelijk? Ontdek onze kostenbesparende 'litigation support'. Lees over:

Tijdens kantooruren bel 085‑3013044 of stuur een e-mail naar team@fiduon.nl. Een eerste kennismaking is kosteloos. Lees enkele klantervaringen. We zijn landelijk actief.