Bijgewerkt: 22 april 2024 | Leestijd: 2 minuten
Soms zijn er van die zaken die je meteen grijpen vanwege het menselijk leed dat trage rechtspraak veroorzaakt. In dit blog bespreken we een zaak die alles op zijn kop zet: Vader ‘ontvoert’ kind naar Europees land. Krijgt uiteindelijk hoofdverblijf van lokale rechtbank, omdat het kind inmiddels gewend is.

Trage familierechtspraak leidt tot voldongen feit

In de familierechtspraak zien we met enige regelmaat de volgende situatie:

  • Ouder ontvoert kind naar het buitenland.
  • Andere ouder start procedure in thuisland om te laten teruggeleiden.
  • Ontvoerende ouder laat kind gedurende juridische procedures in nieuwe woonplaats leven hervatten.
  • Ontvoerende ouder start nieuwe procedure in buitenland om kind daar te houden omdat het kind inmiddels is ‘geworteld’.

Teruggeleiding lijkt de enige mogelijke uitkomst, echter toch zien we af en toe een andere uitkomst. Zo ook in de volgende zaak.

Ontvoerende ouder doet alles ‘goed’, krijgt kind

Twee Nederlandse ouders wonen af-en-aan met hun kind in Nederland en Italië. Op een gegeven moment werkte de relatie niet meer en besluit vader met het kind terug te gaan naar Italië.

De moeder doet o.m. aangifte van kinderontvoering en uiteindelijk na lang procederen krijgt zij ook in hoger beroep gelijk van de Nederlandse rechter. Het kind moet terugkomen naar Nederland en om dat feitelijk te bewerkstelligen moet de moeder slechts nog een executoriale titel krijgen in Italië.

De Italiaanse rechter die moet oordelen over het verkrijgen van de executoriale titel beslist echter anders. De vader heeft het kind in een cruciale levensfase t.w. aan het begin van de basisschool in Italië gewoon naar school gedaan. Ook hebben zijn ouders veel op het kind opgepast, die ook in Italië wonen. Hierdoor is het kind inmiddels gewend.

De Italiaanse rechter besluit dat het strijdig is met de openbare orde om de moeder de Nederlandse rechterlijke beslissing te laten uitvoeren, ook omdat volgens de Italiaanse rechter inmiddels de ‘gewone verblijfplaats’ van het kind naar Italië is overgegaan en het niet in het belang van het kind is om weer een wisseling mee te maken.

Dit ondanks dat in de Nederlandse procedures eerder de hoofdverblijfplaats is vastgesteld in Nederland. Moeder kan slechts nog een omgangsregeling krijgen met haar kind. Op dit punt wordt de uitspraak echter door de Italiaanse rechter aangehouden.

Kortom, door verloop van tijd is er vanuit het kind bezien een situatie ontstaan dat het onwenselijk is dat deze weer het hoofdverblijf bij moeder in Nederland krijgt, waarmee moeder voor wat betreft de dagelijkse verzorging van haar kind op afstand is gezet door de Italiaanse rechter.

Naschrift: De bovenstaande casus is niet gebeurd. Lees hier op rechtspraak.nl welke zaak wel, met exact dezelfde uitkomst en waarin de Nederlandse rechter feitelijk ontvoering legaliseert.

Meer opinie

Meer kennisbank

Contact ons voor hulp

We begrijpen voor welke opgave je staat, zowel juridisch als persoonlijk. Vijf dagen per week helpen we ouders zoals jij. We zijn landelijk actief. Lees over:

Is procederen onvermijdelijk? Laat ons opstelwerk verrichten. Lees over: 'litigation support'.

Tijdens kantooruren bel 085‑3013044 of stuur een e-mail naar team@fiduon.nl. Een eerste kennismaking is kosteloos. Lees enkele klantervaringen.

Disclaimer: Onze bespreking van rechterlijke uitspraken hebben op geen enkele wijze tot doel om inhoudelijk het oordeel van Nederlandse rechters ter discussie te stellen. Dit is ook onmogelijk omdat de uitspraken slechts in beperkte mate de feiten en omstandigheden van het geval omvatten. Hierdoor is het nooit mogelijk om het afwegingsproces van de rechter of adviserende instanties te reproduceren. Onze bespreking heeft slechts als doel om extra aandacht te geven aan bijzondere zaken en om de discussie aan te wakkeren. Bijvoorbeeld over toekomstige alternatieven.