Reizen naar het buitenland met je kind Sub-thema
Een (korte) vakantie naar het buitenland is één van de tientallen gezagsbeslissingen waarbij bij gezamenlijk gezag toestemming nodig is van de andere gezaghebbende ouder. Lukt dit niet in overleg met de andere ouder, dan kun je de familierechter vragen om hierin een beslissing te nemen.
Voor het geven/verkrijgen van toestemming, kan je het formulier “toestemming reizen met minderjarige naar het buitenland” gebruiken: download toestemmingverklaring vakantie.
In normale situaties is toestemming verkrijgen slechts een formaliteit. Bij vechtscheidingen echter worden vakantieplannen regelmatig gefrustreerd. Bijvoorbeeld door niet/zeer laat te reageren op verzoeken tot toestemming, het onterecht weigeren van toestemming of door het niet (op tijd) verstrekken van een geldig identiteits-/reisdocument. Dit terwijl van de toestemming gevende ouder in beginsel een ‘realistische, meewerkende en niet te achterdochtige houding’ mag worden verwacht, aldus Gerechtshof Amsterdam in deze uitspraak.
Het onthouden van toestemming is in de meeste gevallen onterecht. Globaal kan gesteld worden dat het onthouden van toestemming voor reizen met het kind alleen redelijk is, wanneer er evidente veiligheidsrisico’s zijn voor het kind. Daarbij kun je denken aan reizen naar een land of gebied met een negatief reisadvies. Een medische indicatie bij het kind die behandeling in Nederland behoeft of wanneer er een kans is op kinderontvoering, zijn ook redenen waarin we rechters zien beslissen om het kind niet te laten reizen.
Ga je naar een reguliere reisbestemming voor Nederlandse kinderen, dan moet de andere ouder wel met heel sterke argumenten komen, die we overigens zelden zien in de rechtspraak.
Krijg je geen toestemming, dan kan je niets anders doen dan met de weigerende ouder in overleg trachten te treden over diens argumenten, accepteren of een rechtszaak starten voor ‘vervangende toestemming’. Zodra het belang spoedeisend is, dan kan dit ook een ‘kort geding vervangende toestemming vakantie’ zijn. In dit type kort geding wordt regelmatig een dwangsom toegewezen. Hierom moet je wel vragen.
Om te voorkomen dat je alsnog niet kunt vertrekken omdat het paspoort niet wordt verstrekt, is het verstandig om ook vervangende toestemming ‘aanvraag (nood)paspoort’ te vragen wanneer het paspoort zich bij de toestemming weigerende ouder bevindt. Wordt dit toegewezen dan kun je daags voor vertrek nog een nood-reisdocument voor je kind krijgen, waarmee je toch kunt reizen.
Overigens kan het oneigenlijk onthouden van toestemming ook negatief uitpakken voor de weigeraar. Niet alleen ligt er potentieel een kostenveroordeling in het verschiet, ook kunnen weigeringen om normaal mee te werken op termijn leiden tot het kwijt raken van het ouderlijk gezag.
Lees ook V&A: Vervangende toestemming voor alle reizen, kan dat?
Contact ons voor hulp.
Lees hierna verder ↴
Rechtspraak
Reis toegestaan
Reis afgewezen
Contact ons voor hulp.
Lees hierna verder ↴
Meer verdiepen?
- Start Kennisbank
- Start Vraag en antwoord
- Start Opinie