Vraag en antwoord · Vakantie CAT-V&A

Antwoorden uit de familierechtpraktijk over vakantie bij vechtscheidingen.

Bijgewerkt: 21 oktober 2021
Is er nog geen vakantieregeling vastgesteld en wordt met de vakantie de omgang van je kind met andere ouder doorkruist, dan kan je niet met vakantie, ook niet als je eenhoofdig gezag hebt.

Een kind heeft in principe recht op vakantie met beide ouders. Op zich is het redelijk dat de andere ouder iets terug wil voor de toestemming.

Lukt dit allemaal niet en mocht het ertoe leiden dat het kind met geen van beide ouders met vakantie mag, dan kan je vervangende toestemming vragen aan de rechter. Het is te verwachten dat de andere ouder dan ook een vakantie toegewezen krijgt.

De essentie hiervan is, probeer het buiten de rechter te regelen. Start een constructieve dialoog met de andere ouder en handel niet eenzijdig. Dit betekent ook dat je dus op tijd moet beginnen. De uitkomst gaat zowel voor jou als voor je kind waarschijnlijk beter zijn dan via de rechter.

💬
Je bent niet alleen. Jaarlijks vinden meer dan 120.000 mensen antwoorden in onze kennisbank. Voor hulp of advies: neem gerust contact met ons op.

Lees ook dit

Meer vraag en antwoord

Meer kennisbank

Contact ons voor hulp

We begrijpen voor welke opgave je staat, zowel juridisch als persoonlijk. Vijf dagen per week helpen we ouders zoals jij. Is procederen onvermijdelijk? Ontdek onze kostenbesparende 'litigation support'. Lees over:

Tijdens kantooruren bel 085‑3013044 of stuur een e-mail naar team@fiduon.nl. Een eerste kennismaking is kosteloos. Lees enkele klantervaringen. We zijn landelijk actief.

Bijgewerkt: 4 juli 2023
Wil je met je minderjarige kind met vakantie naar het buitenland reizen en krijg je geen toestemming, dan is het mogelijk om de rechter vervangende toestemming te vragen. Dit geldt voor ouders met en zonder ouderlijk gezag.

Het is belangrijk om te achterhalen wat de reden van de weerstand van de ander is. Is deze weerstand enige mate van reëel, tracht er dan eerst samen uit te komen. Lukt dit niet, dreig dan niet meteen met ‘procederen’.

Wordt er geen reden gegeven, is deze irreëel of worden er steeds nieuwe voorwaarden gesteld aan de toestemming? Neem dan contact op om samen een laatste schriftelijke poging te doen. Lukt dit niet dan is de rechter vervangende toestemming vragen de enige optie.

Houd er rekening mee dat in principe een zaak minimaal 2-3 weken nodig heeft om op zitting te komen. Heb je sneller vervangende toestemming nodig, dan kan er met toestemming van de rechter ook binnen één week worden gedagvaard. Of dit wordt toegestaan is echter onzeker.

💬
Je bent niet alleen. Jaarlijks vinden meer dan 120.000 mensen antwoorden in onze kennisbank. Voor hulp of advies: neem gerust contact met ons op.

Lees ook dit

Meer vraag en antwoord

Meer kennisbank

Contact ons voor hulp

We begrijpen voor welke opgave je staat, zowel juridisch als persoonlijk. Vijf dagen per week helpen we ouders zoals jij. Is procederen onvermijdelijk? Ontdek onze kostenbesparende 'litigation support'. Lees over:

Tijdens kantooruren bel 085‑3013044 of stuur een e-mail naar team@fiduon.nl. Een eerste kennismaking is kosteloos. Lees enkele klantervaringen. We zijn landelijk actief.

Bijgewerkt: 11 maart 2025
Is het steeds opnieuw lastig om van de andere gezaghebbende ouder soepel toestemming te krijgen voor een buitenlandreis met je kind? Dan lijkt het voor de hand te liggen om de rechter vervangende toestemming te vragen voor alle toekomstige buitenlandreizen.

Een vervangende toestemming voor bijvoorbeeld ‘reizen naar EU-landen’ lijkt zaken sterk te vereenvoudigen. Zo worden ook korte reizen naar directe buurlanden probleemloos, mits je natuurlijk ook over het identiteitsbewijs van je kind beschikt.

Een dergelijk verzoek was aan de orde in deze uitspraak van Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden. Hierin hadden twee co-ouders een verschil van mening over de vorm van de zorgverdeling en werd tevens door de vrouw een vervangende toestemming verzocht voor alle toekomstige reizen binnen de Europese Unie. De rechter ging hier echter niet in mee. De rechter overwoog:

Ouders houden na scheiding beiden een wezenlijk aandeel in de opvoeding en verzorging van de kinderen. In het kader van de opvoeding en verzorging van hun kinderen moeten zij (belangrijke) aangelegenheden met elkaar afstemmen, dan wel elkaar tijdig informeren. Ook dienen zij belangrijke besluiten over hun kinderen in onderling overleg te nemen. In dat licht bezien, moeten de ouders voor iedere reis naar het buitenland die zij met hun kind zonder de andere ouder willen ondernemen, met elkaar in overleg te treden en met elkaar tot overeenstemming komen.

Een vergelijkbare uitspraak is deze uitspraak van Gerechtshof Amsterdam waarin de vader verzocht om aan beide ouders vervangende toestemming voor alle landen te geven voor zover het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken het niet afraadt. Het hof overwoog:

Toewijzing van het verzoek van de vader betekent dat het voeren van overleg en het maken van afspraken over de vakantiebestemmingen van [de minderjarige] en het informeren van elkaar daarover bij voorbaat uit de weg kan worden gegaan. Hoewel het Lorentzhuis eerder heeft geconcludeerd dat de communicatie tussen de ouders zoveel mogelijk moet worden beperkt, is het hof van oordeel dat die situatie onwenselijk is. Als er een voornemen is om [de minderjarige] mee te nemen naar het buitenland, behoren de ouders elkaar op de hoogte te stellen van de reisbestemming, de duur van de reis en het verblijf en van mogelijk andere relevante zaken, zoals bijvoorbeeld contactgegevens. Daarnaast zullen beide ouders moeten instemmen met een dergelijke reis en moeten zij, telkens op basis van de op dat moment relevante feiten en omstandigheden en belangen van [de minderjarige] , daarover kunnen beslissen. Het hof gaat ervan uit dat constructieve communicatie en afstemming door de ouders daarover in elk geval nog wel tot de mogelijkheden behoort ondanks de spanningen tussen hen.

Daarnaast is er geen juridische grond om een doorlopende en onbeperkte toestemming aan een ouder te geven om met het kind op vakantie te gaan in een geografisch gebied of specifieke landen, aldus Hof Den Bosch in deze uitspraak.

Het lijkt dus van belang om het verzoek, als dit al meer omvat dan één enkele vakantie, duidelijk te specificeren en ook de reisbestemming en -tijd voldoende concreet te maken. In lijn hiermee is deze uitspraak van Rechtbank Oost-Brabant waarin aan de moeder voor een periode van 24 maanden vervangende toestemming werd verleend voor reizen gedurende de schoolvakanties, waarbij de reizen ook niet langer duurden dan 4 weken en binnen Europa zouden blijven. I.c. stemde vader ermee in. De vraag is natuurlijk of een rechter hier ook in meegaat indien de andere ouder dit niet wil.

NB: Als één van de ouders op onredelijke gronden herhaaldelijk de toestemmingsverklaring weigert te ondertekenen, dan kan dit een reden voor een rechter zijn om deze ouder het ouderlijk gezag te ontnemen.

Geeft de andere ouder steeds pas op het allerlaatste moment toestemming en bijvoorbeeld herhaaldelijk pas nadat er al een dagvaarding opgesteld of uitgebracht, dan kan het toch zinvol zijn om de procedure door te zetten. Er is namelijk een kans dat deze ouder dan in de proceskosten wordt veroordeeld.

💬
Je bent niet alleen. Jaarlijks vinden meer dan 120.000 mensen antwoorden in onze kennisbank. Voor hulp of advies: neem gerust contact met ons op.

Lees ook dit

Meer vraag en antwoord

Meer kennisbank

Contact ons voor hulp

We begrijpen voor welke opgave je staat, zowel juridisch als persoonlijk. Vijf dagen per week helpen we ouders zoals jij. Is procederen onvermijdelijk? Ontdek onze kostenbesparende 'litigation support'. Lees over:

Tijdens kantooruren bel 085‑3013044 of stuur een e-mail naar team@fiduon.nl. Een eerste kennismaking is kosteloos. Lees enkele klantervaringen. We zijn landelijk actief.

Bijgewerkt: 25 juli 2024
Als je een omgangsregeling hebt met je kind (en geen ouderlijk gezag hebt) dan heb je natuurlijk ook de mogelijkheid om met je kind naar het buitenland te reizen. Hiervoor is toestemming nodig van de ouder met het eenhoofdig gezag. Daarnaast zul je moeten beschikken over de reisdocumenten van je kind.

Is de gezaghebbende ouder niet bereid om medewerking te verlenen, ook dan kan je – als ouder zonder gezag – op basis van artikel 1-253a BW de rechter {per kort geding) vervangende toestemming vragen. Dit lijkt op het eerste gezicht contrair aan de wet, die slechts lijkt te gelden voor gezaghebbende ouders.

Een dergelijke situatie was aan de orde in deze en deze uitspraak van Rechtbank Den Haag. In beide gevallen werd de vervangende toestemming voor een vakantie naar Suriname, respectievelijk Turkije wel verleend. In het tweede geval kreeg moeder daarnaast een dwangsom opgelegd om ervoor te zorgen dat ze zou meewerken aan het tijdig verstrekken van het reisdocument.

💬
Je bent niet alleen. Jaarlijks vinden meer dan 120.000 mensen antwoorden in onze kennisbank. Voor hulp of advies: neem gerust contact met ons op.

Lees ook dit

Meer vraag en antwoord

Meer kennisbank

Contact ons voor hulp

We begrijpen voor welke opgave je staat, zowel juridisch als persoonlijk. Vijf dagen per week helpen we ouders zoals jij. Is procederen onvermijdelijk? Ontdek onze kostenbesparende 'litigation support'. Lees over:

Tijdens kantooruren bel 085‑3013044 of stuur een e-mail naar team@fiduon.nl. Een eerste kennismaking is kosteloos. Lees enkele klantervaringen. We zijn landelijk actief.

Bijgewerkt: 14 maart 2025
Voor het internationaal reizen met een minderjarig kind dat onder ouderlijk gezag staat van beide ouders is toestemming nodig van de andere ouder. Je mag dus niet met het kind naar het buitenland reizen. Volgt er controle dan kan je staande gehouden of geweigerd worden (bijvoorbeeld bij vliegreizen).

Toestemming verlenen is een eenvoudige administratieve handeling. Onenigheid over dit onderwerp is eerder een symptoom is voor een onderliggend probleem tussen de ouders. Het onterecht onthouden van toestemming of daar ‘nodeloos moeilijk over doen’ is niet in het belang van het kind en draagt bij aan een beeld van een niet-welwillende ouder of een ouder die iets anders wil bereiken. Dat er ook uitzonderingen zijn waarin terecht toestemming is onthouden kun je lezen in het rechtspraakoverzicht onderaan ons Thema: Reizen naar het buitenland met je kind.

Onze oplossing is om in eerste instantie te trachten om meer gedetailleerde afspraken te maken, bijvoorbeeld over vakanties, maar wellicht ook over bredere onderliggende discussiepunten. Overigens helpt het om een aanbod te doen om ‘afspraken maken’ uit te stellen tot na de reis.

Is de andere ouder echter onredelijk of worden steeds opnieuw aanvullende eisen verbonden aan het instemmen met de buitenlandreis, dan heb je de mogelijkheid om de rechter vervangende toestemming te verzoeken. Dit kan bij een spoedeisend belang met een ‘kort geding’.

Ouders die onnodig dwarsig zijn en toestemming niet soepel verlenen misbruiken hun ouderlijk gezag en kunnen (op termijn) dit gezag door dit gedrag kwijtraken.

💬
Je bent niet alleen. Jaarlijks vinden meer dan 120.000 mensen antwoorden in onze kennisbank. Voor hulp of advies: neem gerust contact met ons op.

Lees ook dit

Meer vraag en antwoord

Meer kennisbank

Contact ons voor hulp

We begrijpen voor welke opgave je staat, zowel juridisch als persoonlijk. Vijf dagen per week helpen we ouders zoals jij. Is procederen onvermijdelijk? Ontdek onze kostenbesparende 'litigation support'. Lees over:

Tijdens kantooruren bel 085‑3013044 of stuur een e-mail naar team@fiduon.nl. Een eerste kennismaking is kosteloos. Lees enkele klantervaringen. We zijn landelijk actief.

Bijgewerkt: 20 maart 2025
Kinderen hebben naast recht om door beide ouders dagelijkse zorg te ontvangen ook recht om met beide ouders vakantie te genieten. Om strijd (in de toekomst) te voorkomen is het goed om tijdens de gesprekken over verdeling van de dagelijkse zorg een vakantieregeling vast te leggen. Weerstand daartegen is in strijd met de band-bevorder-plicht van ouders.

Vakantieregelingen zijn niet per definitie ‘door de helft’. We zien dat ouders soms afwijken vanwege praktische overwegingen. Voor zeer jonge kinderen draagt het tijdelijk inperken van de aaneengesloten vakantieduur bij aan de continuïteit in de opbouw van de hechtingsband met beide ouders.

Voorbeelden van vakantieregelingen voor (zeer) jonge niet-schoolgaande kinderen

Vakantieregeling voor (zeer) jonge niet-schoolgaande kinderen zijn zeer divers. Soms kiezen ouders en/of een rechter ervoor om nog niet de schoolvakanties te volgen en bijvoorbeeld een gelijke vakantietijd aan beide ouders toe te bedelen (bijvoorbeeld elk een week tijdens de zomer etc).

Hier in de praktijk zien we veel situaties waarin de moeder zich verzet tegen langere aaneengesloten vakanties voor het (zeer) jonge kind met de vader. Ook zien we wel situaties waarin de moeder het standpunt inneemt dat het kind nog geen vakantie met de vader kan hebben, omdat het kind ‘nog niet te lang van de moeder gescheiden kan zijn’. We zien dit veelal in situaties waarin er daarnaast ook een zeer ongelijkwaardige zorgverdeling is. Samenvat biedt dit standpunt de moeder (met name die met eenhoofdig gezag) om – tussen de omgangsmomenten van het kind met de vader – zelf wél vakantie met het kind (in het buitenland) te genieten. Gelijktijdig wordt dit het kind met de vader, zo lang mogelijk ontzegd. Vakantieregelingen komen vervolgens wel tot stand zodra er een meer frequente wekelijkse zorgregeling voor de vader is die de mogelijkheden voor aaneengesloten vakantie voor de moeder onmogelijk maakt of dat de vader daarover een gerechtelijke procedure start.

De praktijk wijst verder uit dat ook de rechtspraak regelmatig inconsequent oordeelt wanneer het vakanties met (zeer) jonge kinderen betreft. Zo zien we regelmatig uitspraken waarin enerzijds het nog niet in het belang van het kind wordt geacht dat er meer aaneengesloten overnachtingen plaatsvinden bij de vader, terwijl er tegelijk ook een vakantieregeling wordt vastgesteld met ruimschoots meer aaneengesloten overnachtingen.

Het is niet zo dat een zeer jong kind niet 1 aaneengesloten week bij de vader kan zijn, wanneer de doordeweekse zorg beperkt is. Ook niet als er slechts een voorlopige regeling is. Voor een voorbeeld van een uitspraak over een kind van 1 jaar zie deze uitspraak van Rechtbank Zeeland-West-Brabant.

Overigens zijn er ook situaties waarin er al wel veel meer ‘vakantietijd’ wordt toebedeeld aan beide ouders. Er is geen uniformiteit in de rechtspraak. In algemene zin kan wel gesteld worden dan de rechtspraak 3 aaneengesloten weken zomervakantie voor elke ouder voor kinderen jonger dan 4 jaar een brug te ver kan vinden naarmate ouders daarover meer van mening verschillen. We zien dan ook wel regelingen vastgesteld worden die voor de zomervakantie bijvoorbeeld een 1-2-2-1 weken regeling bevatten of bijvoorbeeld elk twee keer 1 week. Echter, ook hiervoor geldt dat misbruik moet worden voorkomen, wanneer beperking voor de andere ouder – veelal de moeder – wél tot ruimere aaneengesloten periodes leidt waarin vakantie met het kind kan worden genoten,

Een standpunt van minder vakantie dan een week aaneengesloten komt veel minder voor. Dan kun je denken aan kinderen met kind-eigen problematiek of zuigelingen. Zoek je meer voorbeelden van vakantieregelingen voor zeer jonge kinderen, neem dan contact op. We kunnen je helpen met deskresearch.

Voorbeelden van vakantieregelingen voor schoolgaande kinderen

Hierna is een voorbeeld beschreven van een vakantieregeling. met een gelijkwaardige verdeling wisselend even/oneven jaren:

  • Voorjaarsvakantie 2023: bij de ouder 1.
  • Meivakantie 2023: eerste week bij de ouder 2, tweede week bij de ouder 1.
  • Zomervakantie 2023: eerste 3 weken bij de ouder 2, tweede 3 weken bij de ouder 1.
  • Herfstvakantie 2023: bij de ouder 2.
  • Kerstvakantie 2023/2024: eerste week bij de ouder 2, tweede week bij de ouder 1.
  • Voorjaarsvakantie 2024: bij de ouder 2.
  • Meivakantie 2024: eerste week bij de ouder 1, tweede week bij de ouder 2.
  • Zomervakantie 2024: eerste 3 weken bij de ouder 1, tweede 3 weken bij de ouder 2.
  • Herfstvakantie 2024: bij de ouder 1.
  • Kerstvakantie 2024/2025: eerste week bij de ouder 1, tweede week bij de ouder 2.
  • Enz.

Wat we helaas veel zien is dat er conflicten ontstaan wanneer er jaarlijks overlegd dient te worden over bijvoorbeeld een jaarschema (zoals in deze uitspraak). Ons inziens is het beter om de vakantieregeling zo gedetailleerd mogelijk vast te leggen, inclusief bijvoorbeeld overdrachtstijdstippen. Zie voor een voorbeeld van een zeer gedetailleerde vakantieregeling deze uitspraak van Gerechtshof Den Bosch, deze uitspraak van Gerechtshof Amsterdam en deze uitspraak van Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden.

Van belang is om vast te leggen dat de vakantieregeling voorgaat op de dagelijkse zorgregeling. Ook is het belangrijk om (binnen acceptabele kaders) wederzijds flexibel om te gaan met ad-hoc wijzigingsverzoeken, mits vooraf overlegd. Een compensatieregeling kan scheefgroei en spanningen voorkomen.

In deze uitspraak bijvoorbeeld acht Gerechtshof Den Bosch ouders in staat om in gezamenlijk overleg jaarlijks de vakanties te verdelen. Wat o.i. meer in het belang van de kinderen zou zijn is als er wél een vaste vakantieregeling wordt vastgesteld waarbij wordt opgemerkt dat ouders er in gezamenlijk overleg van kunnen afwijken en dat als overeenstemming jaarlijks vóór [datum] niet wordt bereikt, de vastgestelde regeling geldt.

💬
Je bent niet alleen. Jaarlijks vinden meer dan 120.000 mensen antwoorden in onze kennisbank. Voor hulp of advies: neem gerust contact met ons op.

Lees ook dit

Meer vraag en antwoord

Meer kennisbank

Contact ons voor hulp

We begrijpen voor welke opgave je staat, zowel juridisch als persoonlijk. Vijf dagen per week helpen we ouders zoals jij. Is procederen onvermijdelijk? Ontdek onze kostenbesparende 'litigation support'. Lees over:

Tijdens kantooruren bel 085‑3013044 of stuur een e-mail naar team@fiduon.nl. Een eerste kennismaking is kosteloos. Lees enkele klantervaringen. We zijn landelijk actief.

Bijgewerkt: 14 maart 2025
Soms kunnen er (legitieme) redenen zijn waarom een vastgestelde zorg- of omgangsregeling ad-hoc niet kan worden nagekomen. In de praktijk leiden dit soort situaties regelmatig tot het (opnieuw) oplaaien van de strijd tussen ouders.

Escallatie zouden relatief makkelijk kunnen worden voorkomen door een compensatieregeling af te spreken voor gemiste omgangstijd. Desondanks zien we compensatieregelingen helaas nog vrij weinig in ouderschapsplannen en in de rechtspraak.

Eén voorbeeld is deze uitspraak van Gerechtshof Den Bosch waarin een vader, met een relatief gering contact en nog geen vakantieregeling met zijn kind, een compensatieregeling kreeg toegekend.

Het hof omschreef het als volgt:

“Indien een omgangsweekend niet kan plaatsvinden omdat het kind op vakantie is (met de moeder, red), zullen de hierdoor gemiste weekenden gecompenseerd worden met één extra dag per gemist weekend in een ander omgangsweekend, in die zin dat het kind dan op vrijdagmiddag door de vader wordt opgehaald in plaats van op zaterdag op een in onderling overleg tussen de ouders (eventueel met behulp van de GI) overeen te komen tijdstip gelegen tussen een uur na schooltijd en 18.00 uur. De compensatie vindt niet plaats in een weekend waarin [minderjarige] op zaterdag moet voetballen. De eerste vakantie waarvoor gecompenseerd kan worden is de meivakantie 2020. Indien en zodra de ouders ook de vakanties in de contactregeling gaan betrekken, vervalt de compensatieregeling.”

Dit voorbeeld ging over vakanties, echter het is ook denkbaar om zo een regeling te maken voor bijvoorbeeld afwijkingen door ziekte van het kind of andere omstandigheden.

Een voorbeeld waarin voor gemiste omgang tijdens de coronacrisis compensatie werd opgelegd is te lezen in deze uitspraak van Rechtbank Noord-Nederland. Hierin liet de vader gedurende twee maanden de kinderen niet naar de moeder gaan. De voorzieningenrechter vond dit zelfbepalende gedrag voldoende reden om voor de kinderen een compensatie vast te leggen in het contact met de moeder, alsmede een dwangsom voor de vader.

Hierbij is van belang dat de compensatieregeling niet opnieuw onderwerp van strijd wordt. Dit kan gebeuren wanneer één van beide ouders bijvoorbeeld veel meer een beroep doet op afwijkingen dan de ander, of dat de verzochte afwijkingen worden gepland op dagen die voor de andere ouder belangrijk zijn.

Wat we helaas nog te weinig zien in de rechtspraak is compensatie voor zonder overleg niet-nagekomen omgang. Ons inziens zou dit kunnen bijdragen aan het ontmoedigen van niet-nakomingen door ouders. Lees de opinie: Supercompensatie bij onterechte niet-nakoming omgang.

Dat er ook zaken zijn waarin een verzoek voor een compensatieregeling wordt afgewezen, lees je bijvoorbeeld in deze uitspraak van Gerechtshof Amsterdam. Het is spijtig om te lezen dat het gerechtshof in deze casus op dit punt kennelijk zo weinig invoelend is.

💬
Je bent niet alleen. Jaarlijks vinden meer dan 120.000 mensen antwoorden in onze kennisbank. Voor hulp of advies: neem gerust contact met ons op.

Lees ook dit

Meer vraag en antwoord

Meer kennisbank

Contact ons voor hulp

We begrijpen voor welke opgave je staat, zowel juridisch als persoonlijk. Vijf dagen per week helpen we ouders zoals jij. Is procederen onvermijdelijk? Ontdek onze kostenbesparende 'litigation support'. Lees over:

Tijdens kantooruren bel 085‑3013044 of stuur een e-mail naar team@fiduon.nl. Een eerste kennismaking is kosteloos. Lees enkele klantervaringen. We zijn landelijk actief.

Bijgewerkt: 14 maart 2025
De reisbeperkingen in verband met het coronavirus zijn voor meerdere (Europese) landen versoepeld. Vakanties zijn weer mogelijk. Er kan echter een discussie ontstaan of het in het belang van je minderjarige kind is om met de andere ouder naar een ‘gele vakantiebestemming’ te reizen.

Een dergelijke situatie was aan de orde in deze uitspraak van Rechtbank Rotterdam, waarin een moeder de vader van haar 4 kinderen in de leeftijd van 5 tot 12 jaar toestemming verzocht om met ze naar Turkije te reizen. De vader beriep zich op Corona, de risico’s, en dat de moeder ‘daar niets te zoeken zou hebben’ en gaf geen toestemming.

In andere bijdragen op onze website is te lezen dat er zelden legitime redenen zijn om een buitenlandvakantie te blokkeren. Dit is eigenlijk alleen aan de orde bij een ‘vluchtrisico’, negatieve reisadviezen en kindgebonden indicaties. Zo oordeelde de rechter ook in deze zaak, hetgeen ons compleet logisch voorkomt.

Geel reisadvies betekent dat reizen voor vakantie is toegestaan doch dat lokaal de regels in acht dienen genomen worden. Dit ‘in acht nemen’ bevindt zich binnen de ouderlijke verantwoordelijkheid van de ouder die op dat moment de kinderen heeft en niet in de ouderlijke verantwoordelijkheid van de toestemming onthoudende ouder.

De rechter overwoog als volgt in heel heldere bewoordingen:

“Anders dan ten tijde van de mondelinge behandeling luidt het reisadvies van het Ministerie van Buitenlandse Zaken naar Istanbul en Alanya in verband met Covid-19 (het Coronavirus) thans dat wordt geadviseerd alleen noodzakelijke reizen te maken. De voorzieningenrechter is van oordeel dat een vakantie niet valt aan te merken als een noodzakelijke reis. Indien dit reisadvies echter weer bijgesteld wordt in “geen veiligheidsrisico’s”(groen) of “let op, veiligheidsrisico’s” (geel) (zie hiervoor https://www.nederlandwereldwijd.nl/landen/turkije/reizen/reisadvies), dan ziet de rechtbank in de argumenten van de man onvoldoende aanleiding de vrouw toestemming voor de reis met de minderjarigen naar Turkije te onthouden.

De voorzieningenrechter zal de vrouw derhalve toestemming verlenen om met de minderjarigen op vakantie te gaan naar Turkije, tenzij het advies te zijner tijd luidt om alleen noodzakelijke (oranje) of geen (rood) reizen naar Istanbul en Alanya te maken.”

Samengevat: Indien lokaal oranje of rood, dan geen toestemming, indien lokaal geel of groen dan wel toestemming.

💬
Je bent niet alleen. Jaarlijks vinden meer dan 120.000 mensen antwoorden in onze kennisbank. Voor hulp of advies: neem gerust contact met ons op.

Meer vraag en antwoord

Meer kennisbank

Contact ons voor hulp

We begrijpen voor welke opgave je staat, zowel juridisch als persoonlijk. Vijf dagen per week helpen we ouders zoals jij. Is procederen onvermijdelijk? Ontdek onze kostenbesparende 'litigation support'. Lees over:

Tijdens kantooruren bel 085‑3013044 of stuur een e-mail naar team@fiduon.nl. Een eerste kennismaking is kosteloos. Lees enkele klantervaringen. We zijn landelijk actief.

Bijgewerkt: 14 maart 2025
Heb je bijvoorbeeld een omgangsregeling met daarin een vakantieregeling en weigert de andere ouder met eenhoofdig gezag toestemming voor een buitenlandreis, dan is het mogelijk om de rechtbank vervangende toestemming te verzoeken. Dit ondanks dat de zgn. geschillenregeling van art. 1:253a BW geschreven is voor situaties waarin beide ouders het gezag hebben.

Dit volgt o.m. uit deze uitspraak van Rechtbank Den Haag waarin een vader zonder gezag toestemming verzocht om met zijn kind op vakantie naar Turkije te gaan.

De rechtbank overweegt als volgt:

“In artikel 1:247, derde lid, van het BW is bepaald dat het ouderlijk gezag van de moeder mede de verplichting van de moeder omvat om de ontwikkeling van de banden van [minderjarige] met de andere ouder te bevorderen. Deze norm beperkt zich niet tot ouders met gezamenlijk gezag, maar is ook van toepassing op de ouder die het eenhoofdig gezag heeft. De vader heeft op grond van artikel 1:377a lid, eerste lid, van het BW het recht op en de verplichting tot omgang met [minderjarige]. Het feit dat de vader geen ouderlijk gezag over [minderjarige] uitoefent, brengt niet zonder meer met zich dat de vader in zijn recht op en de verplichting tot omgang met [minderjarige] beperkt kan worden door de moeder slechts omdat zij wel het ouderlijk gezag over [minderjarige] uitoefent.”

Samengevat: Moeder kan niet eenzijdig de wijze waarop de vader invulling geeft aan zijn omgang met het kind dicteren. De rechtbank vond hierin voldoende grond om de vader wel ontvankelijk te laten zijn in zijn verzoek om vervangende toestemming. Uit de inhoudelijke beoordeling die vervolgens volgde kwam dat vader wel met zijn kind met vakantie naar Turkije mocht.

In deze uitspraak kiest Rechtbank Midden-Nederland echter voor ‘onrechtmatige daad’ als aanknopingspunt om de vordering tot het verlenen van vervangende toestemming toe te wijzen. De voorzieningenrechter overweegt o.a.:

De voorzieningenrechter is van oordeel dat deze zaak moet worden beoordeeld naar analogie van de uitspraak van de Hoge Raad van 21 mei 2021 (ECLI:NL:HR:2021:748). Daarin lag – onder andere – de vraag voor of in het geval een minderjarige uit huis is geplaatst op de voet van art. 1:265b BW – de pleegouders (zonder gezag) toestemming dienen te verkrijgen van de ouders met gezag dan wel de gecertificeerde instelling voor een uitstapje of vakantie met de minderjarige in het binnen- of buitenland. In rechtsoverweging 2.12.2 wordt overwogen dat bij een uithuisplaatsing in een pleeggezin in beginsel ook het nemen van beslissingen over uitstapjes en vakanties met de minderjarige behoort tot de taken van de pleegouders. Hiervoor behoeven de pleegouders dus geen toestemming van de met het gezag belaste ouders. Hoewel in deze zaak geen sprake is van een uithuisplaatsing of ondertoezichtstelling, is de positie van de pleegouders vergelijkbaar met die van de vader zonder gezag. In de tijd dat [minderjarige 2 (voornaam)] bij de vader verblijft is het daarom in beginsel aan de vader om deze tijd naar eigen inzicht in te vullen en hoeft hij in principe geen toestemming te vragen aan de moeder (die het eenhoofdig gezag heeft) voor het maken van een reis naar Duitsland.

O.i. is deze aanvliegroute overigens te ver gezocht en juridisch onjuist. We ontraden het dus dat ouders zonder ouderlijk gezag het standpunt van deze voorzieningenrechter te letterlijk nemen en gewoon naar het buitenland vertrekken met het kind. Vraag altijd toestemming. Bij gebrek daaraan start een kort geding en vorder vervangende toestemming op basis van artikel 1:247 lid 3 BW, de ‘band-bevorder-plicht‘.

💬
Je bent niet alleen. Jaarlijks vinden meer dan 120.000 mensen antwoorden in onze kennisbank. Voor hulp of advies: neem gerust contact met ons op.

Lees ook dit

Meer vraag en antwoord

Meer kennisbank

Contact ons voor hulp

We begrijpen voor welke opgave je staat, zowel juridisch als persoonlijk. Vijf dagen per week helpen we ouders zoals jij. Is procederen onvermijdelijk? Ontdek onze kostenbesparende 'litigation support'. Lees over:

Tijdens kantooruren bel 085‑3013044 of stuur een e-mail naar team@fiduon.nl. Een eerste kennismaking is kosteloos. Lees enkele klantervaringen. We zijn landelijk actief.

Bijgewerkt: 3 juli 2023
Wanneer je ex zonder toestemming toch de kinderen meeneemt op vakantie naar het buitenland, dan kun je daartegen in de praktijk weinig doen, tenzij er een aantoonbaar veiligheidsrisico is of het een vastgestelde omgang doorkruist. Is hiervan geen sprake, dan kan het onnodig belemmeren van de reis zelfs tegen je werken.

Het is een situatie die we regelmatig zien, en vooral wanneer de kinderen al wat ouder zijn. De ex partner weigert overleg, betrekt de kinderen al bij de reis en jij moet wel meebewegen. Of de andere ouder vertrekt gewoon, zelfs zonder de reisdocumenten van de kinderen.

We zien dit bijna uitsluitend bij reizen waarbij er geen/nauwelijks grenscontrole is (vakantiereizen met de auto bijv.). Bij vliegreizen is er juist wel grenscontrole en het niet kunnen overleggen van toestemmingsformulieren kan ertoe leiden dat de vlucht wordt gemist. Daarom zullen ex-partners in die situatie bijna altijd wel toestemming vragen. Grenscontrole is echter ook niet 100% en daarom gebeurt het soms toch dat ex-en wegkomen met vliegreizen zonder toestemming.

Van belang is dat je rustig blijft wanneer er geen veiligheids- of ontvoeringsrisico is. Dit zelfbepalende gedrag door een ex-partner, kan in een later stadium een verzoek tot eenhoofdig gezag kansrijker maken.

NB: Is er wel sprake van een veiligheids- en/of ontvoeringsrisico, neem dan contact op met politie en/of marechaussee. Is er spoed, dan kan je ook een kort geding starten om een reisverbod af te dwingen en bijvoorbeeld een dwangsom en de reisdocumenten te krijgen. Wat een passende weg is, is geheel afhankelijk van de situatie.

Soms zien we dat ex-en op vakantie gaan zónder de kinderen en de zorg – zonder overleg – aan de andere ouder overlaten. Lees daarvoor: Kan ik vader dwingen tot omgang met zijn kinderen?

💬
Je bent niet alleen. Jaarlijks vinden meer dan 120.000 mensen antwoorden in onze kennisbank. Voor hulp of advies: neem gerust contact met ons op.

Lees ook dit

Meer vraag en antwoord

Meer kennisbank

Contact ons voor hulp

We begrijpen voor welke opgave je staat, zowel juridisch als persoonlijk. Vijf dagen per week helpen we ouders zoals jij. Is procederen onvermijdelijk? Ontdek onze kostenbesparende 'litigation support'. Lees over:

Tijdens kantooruren bel 085‑3013044 of stuur een e-mail naar team@fiduon.nl. Een eerste kennismaking is kosteloos. Lees enkele klantervaringen. We zijn landelijk actief.

Bijgewerkt: 4 juli 2023
Verzoek je de rechter je vervangende toestemming te verlenen voor het reizen naar het buitenland met je kind, dan moet die reis in principe voldoende specifiek omschreven omschreven zijn. De rechter kan op basis van de omstandigheden echter toch anders beslissen.

Een dergelijke situatie was aan de orde in dit vonnis van Rechtbank Amsterdam. Een moeder wilde met haar twee kinderen van 14 en 13 jaar, samen met haar nieuwe partner, naar Thailand reizen. De nieuwe partner van moeder was echter onverwacht ziek geworden waardoor het onzeker was dat de voorgenomen reis kon doorgaan. De vordering van de moeder omvatte daarom ook dat de vervangende toestemming zou gelden tot een jaar na de oorspronkelijke reisdatum.

De rechtbank gaf de moeder de gevorderde vervangende toestemming t.w. voor de gevordere periode, en indien de reis niet zou kunnen doorgaan, “vóór 30 augustus 2024 in de schoolvakanties van de kinderen voor een periode van maximaal zes weken.”

💬
Je bent niet alleen. Jaarlijks vinden meer dan 120.000 mensen antwoorden in onze kennisbank. Voor hulp of advies: neem gerust contact met ons op.

Lees ook dit

Meer vraag en antwoord

Meer kennisbank

Contact ons voor hulp

We begrijpen voor welke opgave je staat, zowel juridisch als persoonlijk. Vijf dagen per week helpen we ouders zoals jij. Is procederen onvermijdelijk? Ontdek onze kostenbesparende 'litigation support'. Lees over:

Tijdens kantooruren bel 085‑3013044 of stuur een e-mail naar team@fiduon.nl. Een eerste kennismaking is kosteloos. Lees enkele klantervaringen. We zijn landelijk actief.

Bijgewerkt: 14 maart 2025
Er zijn geen leeftijdsgrenzen voor een buitenlandse (vlieg)vakantie met een zeer jong kind. In beginsel wordt al snel aangenomen dat het kind over voldoende draagkracht beschikt.

Hierna zijn wat voorbeelden gegeven van zaken waarin een ouder met een (zeer) jong kind reist en daarvoor vervangende toestemming heeft verzocht aan de rechter, en dat dit is toegewezen.

Is een land niet in dit overzicht genoemd, dan betekent dit niet dat de rechter de reis niet zou toestaan. Het betekent slechts dat we geen uitspraak hebben kunnen vinden waarin de toestemming bij een (zeer) jong kind wel is gegeven. Ook is soms de leeftijd van het kind in de uitspraak niet terug te herleiden.

Vakantiebestemming:

  • Aruba, kind 4 jaar, uitspraak van Gerechtshof Amsterdam
  • Egypte, kind 1 jaar, uitspraak van Rechtbank Den Haag
  • Kenia, kind 2 jaar, uitspraak van Rechtbank Zeeland-West-Brabant
  • Kaapverdië, kind 3 jaar, uitspraak van Gerechtshof Amsterdam
  • Marokko, kind 1 jaar, uitspraak van Rechtbank Amsterdam
  • Saudi-Arabië, kind 2 jaar, uitspraak van Rechtbank Zeeland-West-Brabant
  • Spanje, kind 1 jaar, uitspraak van Rechtbank Zeeland-West-Brabant
  • Thailand, kind 8 jaar, uitspraak van Rechtbank Zeeland-West-Brabant
  • Tsjechië, kind 2 jaar, uitspraak van Rechtbank Rotterdam
  • Verenigde staten, kind 5 jaar, uitspraak van Gerechtshof Amsterdam

Voor elke situatie geldt echter dat het belangrijk is om op basis van gezond verstand te handelen. Zo kan een vliegreis veel minder belastend zijn dan een lange autoreis bijvoorbeeld. Een zeer lange vliegreis kan natuurlijk wel belastend zijn en medebepalend zijn voor een rechter om geen vervangende toestemming te verlenen.

💬
Je bent niet alleen. Jaarlijks vinden meer dan 120.000 mensen antwoorden in onze kennisbank. Voor hulp of advies: neem gerust contact met ons op.

Lees ook dit

Meer vraag en antwoord

Meer kennisbank

Contact ons voor hulp

We begrijpen voor welke opgave je staat, zowel juridisch als persoonlijk. Vijf dagen per week helpen we ouders zoals jij. Is procederen onvermijdelijk? Ontdek onze kostenbesparende 'litigation support'. Lees over:

Tijdens kantooruren bel 085‑3013044 of stuur een e-mail naar team@fiduon.nl. Een eerste kennismaking is kosteloos. Lees enkele klantervaringen. We zijn landelijk actief.

Heb je een vraag waarop het antwoord ook voor anderen relevant kan zijn en mis je hem in dit overzicht?
Mail hem als suggestie naar team@fiduon.nl.